کله چې د یو مبارز زړه ودرید

مراد پرتم

نن د داسې چا یاد تازه کوو چې د مینې، ایثار او سرښندنې بیلګه وه، د هغه چا یاد ژوندی ساتو چې په خپل ایمان، کلکې ارادې او وجداني غږ سره، د تیارو په وړاندې ودرید، د ټولنې او خلکو د ژوند په سرګردانه او لالهانده شیبو کې یې د داد آواز اوچت کړ او د نیکمرغه ژوند په لورې لاره یې چې د رڼایي او نورانیت لاره ده، لا نوراني کړه.

د ظلم، استبداد او ځانځاني تورو وریځو له ډیرو کلونو راهیسې زموږ د ځورول شوي ولس ژوند د بدمرغیو او ناخوالو په لومو کې را ایسار کړی دی، په داسې یو فضا او حالت کې به د ګوتو په شمیر سرښندونکي وي چې په خپل قلم او قدم سره د دغو تورو لړو په وړاندې ودریږي. د دغو سرښندونکو له شمیر څخه یو هم زموږ د ټولنې او خلکو زړه سوانده مبارز داد نوراني و چې نن یې د پرتمین او ثمر لرونکي ژوند د پای لومړنی تلین لمانځو، د هغه یاد تازه کوو او د هغه یاد ژوندی ساتو.

تاریخ ښودلې چې د ټولنې او خلکو د نیکمرغۍ د لارې او د ظلم، وحشت او استبداد پر ضد د مبارزې د لارې مخکښان او لارویان د زیږیدو او مرګ نیټه نه لري، هغوی تل ژوندي وي او یاد یې تلپاتی وي. د هغوی ژوند او یاد د هغوی په کارنامو، مقاومت، سپیڅلې عقیدې او کلک هوډ کې نغښتی وي، چې ګران نوراني هم له همدې ډلې څخه دی.

د هغه د قلم ژبه، د هغه سیاسي او ولسي تهور او د هغه وسپنیزه اراده، د هغه یاد دی، د هغه ماضي ده او د هغه راتلونکې. د تلیاد داد نوراني د قلم تیره څوکه د ظلم، وحشت، استبداد، استعمار او جهالت پر ضد وه، د هغه د قلم خوږه ژبه په وینو کې د لمبیدلي وطن او ځورول شویو خلکو د دردونو او ارمانونو انعکاس و.

د تلیاد نوراني یاد به له ظلم، استعمار، استبداد، تیارو او تیري څخه د خلکو د خلاصون او ژغورنې او د بسیاینې هنګامې لاګرمې کړي. د هغه د سپیڅلي وجدان غږ به د هیواد په کلیو او بانډو، په غرونو او رغونو، دښتو او بیدیاو کې لا انګازې وکړي.

د تلیاد نوراني یاد دې تلپاتی وي!

                                                   ******************************