یك سال پیش از امروز انسان بزرگ و غمخوار ملیت
های محروم و فقیر، داد نورانی از میان ما رفت و ما را با كوهی از مشكلات تنها
گذاشت. گرچه از نزدیك ندیده بودیم اما به كار و تلاش و حق طلبی و صداقتش به تمام
معنا باور داشته و آنرا با گوشت و پوست خویش احساس كرده بودیم و از این كار غریب
نوازی او هیچ كس به جز دشمنان جبون و بزدلش دیگر كسی انكار كرده نمیتواند. داد
نورانی بدون توقع پولی، جلب موسسات داخلی و خارجی و یا شهرت طلبی عكسهای شهدای
مظلوم ولایت بامیان را كه نه روز به روی برفها و داخل منبرها یخ زده و دست بسته
بدون قبر و كفن ماندند، در پیشرو، نشریه ی وزینش چاپ نمود. برای همه ی ما روشن است
كه شماری از نهادها و افراد بارها خون شهیدان ما را به امریكایی ها، ایتالیایی ها
و فرانسوی ها فروختند و از خون شهیدان بامیان صاحب انجو و امکانات شدند. این افراد
برای بدست آوردن پول از قبر شهیدان و خانواده های بی سرپرست و بیوه بامیان فلم
ساختند و نماز تقلبی خواندند. اما نورانی با این افراد متفاوت بود. فكر میكنم
وظیفه ی ایمانی و وجدانی خود میدانست كه در غم و شادی مردم زحمتكش شریك باشد و این
را در زندگی خود یك اصل قرار داده بود. در روز نوزده جدی سال 1389 كه مصروف تجلیل
یادبود شهیدان مظلوم خود كه توسط نیروهای خون آشام طالب و تنظیمی به شهادت رسیده
بودند، در مدرسه صادقیه بودیم كه ناگهان عكس برادر و پدر و داماد خود را در نشریه
پیشرو دیدم، از جای خود برخاستم و نگاه كردم كه اكثر وارثان شهیدان نشریه ی پیشرو
را در دست دارند و همگی از نورانی به عنوان مرد خوب یاد می کنند. این اولین شخص
مبارز و دلسوزی بود كه با متانت و شجاعت عاملان کشتار شهیدان را بی پرده بیان کرد
و از حق ما دفاع نمود و نامش به عنوان یك شخصیت مبارز بر دل بامیانی ها نشست.
بعد از آن روز تا 19 جدی سال 1390 فكر می كردیم
كه دیگر كسی از شهیدان بامیان با صداقت و بدون استفاده جویی یادبود نمی کند. اما
در اشتباه بودیم، چون آن مرد مبارز شاگردانی را تربیه نموده كه هرگز راه و هدف وی
را ترک نخواهند کرد. چنانچه دیدیم در 19 جدی سال 1390 از شهیدان بامیان به گونه ی
باشکوه یادبود به عمل آوردند. آنان با چاپ عكسهای شهیدان به شكل رنگه و ساختن فلمی
از شهیدان ولسوالی یكاولنگ بامیان و شهدای فراه، كنر، ننگرهار و لغمان كه در
بمباردمان های هوایی نیروهای ناتو کشته شده بودند، نشان دادند که راه نورانی را
ادامه میدهند. ما وارثان شهدای یكاولنگ برای دست اندركاران نشریه ی وزین پیشرو و
رهروان خط داد نورانی تعهد میسپاریم، تا زمانیكه شما از این ابرمرد مبارز رو
نگردانید، با شما هستیم. یاد داد نورانی گرامی و راهش پر رهرو باشد!
از سوی بازماندگان شهیدان یکاولنگ
*************************
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر