صفحات

سخت است فهماندن چیزی به کسی که در قبال نفهمیدنش پول می گیرد. (احمد شاملو)

۱۳۸۹ دی ۴, شنبه

انتخاباتي كه بايد چنين مي بود!!

نظام هايي كه بنياد آن بر اساس اراده مردم گذاشته نشده و عوامل بيروني در ايجاد و بقاي آن نقش تعيين كننده داشته باشند، مقوله هاي دموكراسي، انتخابات، كثرت گرايي، حقوق بشر، عدالت و نظاير آن ابزاري بيش جهت مشروع جلوه دادن به فيصله ها و تصاميم اتخاذ شده در آن كشور و راضي نگهداشتن اذهان مردم جهان براي فضاي ايجاد شده در اين كشورها، نمي باشند.

در افغانستان اين مقوله هاي عوام پسندانه در گذشته و حال كاربرد وسيعي داشته است، اما هيچگاهي واقعيت آن با تبليغاتي كه برايش صورت گرفته، همخواني نداشته و مردم خلاف آنرا مشاهده نموده اند.

انتخابات اولين و دومين دور رياست جمهوري و ولسي جرگۀ افغانستان كه بيش از 600 مليون دالر هزينه داشت؛ در پناه پول و سرباز خارجی برگزار گردید و از جنايتكار جنگي و ناقض حقوق بشر گرفته تا افراد لومپن، بي سواد و عناصر وابسته به بيگانگان را به پارلمان آوردند تا برای کشور ما «انتخابات» و «دموکراسی» را به ارمغان آورده باشند. 

اين عده كه با مصرف پول هاي كلان، دامن زدن مسايل قومي، سمت، زبان، جعل، تقلب و تخطي به پارلمان راه يافتند، هدفي جز زر اندوزي، امتياز گيري هاي شخصي، تحكيم موقعيت فردي و سهيم شدن در زد و بند هاي سياسي نداشتند؛ با عملكرد پنجسالۀ خود ضعف هاي پنهان خود را براي ملت آشكار ساختند.

تصويب منشور معافيت جنايتكاران جنگي سه دهه، اخذ امتياز معاش بلند، خانه، موتر، گارد محافظتي، تقسيم زمين هاي نظير پدوله براي وكلاي پارلمان، چكرهاي خارجي، سهم بردن از تعيين وزرا، دامن زدن مسايل قومي، سمتي و زباني؛ تعيين افرد خودي به پست هاي مهم در محل، فرستادن ارجمندي ها به خارج با استفاده از بورس ديگران، اخذ پرو‍ژه ها براي انجوهاي شخصي و كميشنكاري براي ساير انجوها و ده ها مورد ديگر از كاركردهای روزمره اكثريت اين جمع در طي پنجسال بود.

همين كار "وكلاي" گذشته و چگونگي انتخابات ها بود كه مردم به ماهيت پارلمان و انتخابات پي بردند و در انتخاباتی که گذشت، شرکت نکردند. با آنكه شماري از اين جنايتكاران شعارهاي مردم پسندانۀ چون "خدمتگار واقعي مردم" را نيز پسوند خود ساختند، اما نتوانستند رأي مردم را كمايي كنند.

 تحليل نشريه پيشرو در قبال انتخابات در شماره قبل نشان مي دهد كه 85 درصد مردم موافق اين تحليل بوده و از اين بابت پيشرو با اين كتلة‌ بزرگ مردم همزباني دارد. كشور هاي كه سياست گذاران و دونران اصلي انتخابات در كشور ما هستند، ماهيت انتخابات براي شان اهميت چنداني نداشته و از نظر شكلي مي خواهند چيزي ساخته شود تا وانمود كنند كه گويا دموكراسي را پايه گذاري ميكنند. خارجي هايي كه در كمیسيون هاي انتخابات گماشته شده بودند در تقلب، تخطي و راهيابي كانديدان به پارلمان نقش برجسته اي داشتند، كه اين موضوع را با افشا شدن تصاوير مستند با پرداخت رشوه توسط عده‌ ای از اينان در رسانه ها به وضوح ميتوان درك كرد.

انتخابات اخير ولسي جرگه كه در آن حدود 17 درصد مردم شركت داشتند، به هر چيزی ميتوانست شباهت داشته باشد جز انتخابات واقعي. با آنکه کمیسیون انتخابات، تعداد اشتراک کنندگان را 4 ملیون اعلام کرد، اما هر طفل مکتب رو می دانست که این رقم یک دروغ شاخدار است، زیرا مردم تصمیم گرفته بودند که این انتخابات قلابی را تحریم و بر آن دست رد بگذارند، لذا به پای صندوق های رأی نرفتند تا به دنیا نشان دهند که مردم افغانستان به انتخاباتی که همه چیز آن در کنترول خارجی ها باشد، وقعی نگذاشته و آن را از خود نخواهند دانست.   

این انتخابات باید همینطور می بود. عده ای به ناحق داد و واویلا راه انداخته اند که انتخابات پارلمانی مشروعیت ندارد. انتخاباتی که در حضور بیش از یکصد هزار سرباز خارجی در کشور برگزار شود، نتیجۀ آن چیزی بهتر ازین نیست. 6000 شكايت در مورد انتخابات پارلمانی و معرفی 413 مورد به عنوان تخطي جدي به لوي سارنوالي و برکنار شدن 1000 كارمند کمیسیون انتخابات به علت تقلب، خود نشاندهندۀ ماهیت انتخاباتی بود که باید همینطور می بود. انتخاباتی كه در تعيين برندگان و بازندگان آن خارجی ها نقش اصلی و تعیین کننده داشته باشند، باید همینطور میبود، حتا خود لوي سارنوالي حكومت، آنرا نامشروع اعلام داشت. برای ما مشروع و نامشروع بودن انتخابات اهمیت نداشته بلکه نفس برگزاری این انتخابات مهم می باشد که مردم در برگزاری آن هیچ نقشی نداشتند.

در اين دوره از انتخابات نيز مثل گذشته براي زور مندان و جنگسالاران چانس ورود بيشتر داده شده و بيشترين برنده ها را همين ها تشكيل ميدهند، زيرا اين عده نسبت به منافع ملي منفعت خود را بيشتر ترجيح داده و در زدوبند هاي پشت پرده زودتر حاضر به معامله ميشوند.

تحریم انتخابات و شرکت نکردن مردم در آن به روشنی نشان می دهد که مردم هیچگاه در انتخابات و پارلمان هایی که از سوی خارجی ها کنترول و اکثریت جامعه در آن نقشی نداشته باشند، شرکت نخواهند کرد و به آن به دیدۀ پارلمانی خواهند نگریست که برای برآورده ساختن منافع خارجی ها حاضرند به هر معامله و ساخت و پاختی تن دهند.

هیچ نظری موجود نیست: