جاسوسی؛ لکۀ ننگ ابدی

كلمه جاسوس معمولاً به كساني اطلاق مي شود كه منافع كشور و ملت خود را فداي بيگانه ها نموده و در خدمت آنان قرار مي گيرند. اين عده در مقابل پول و امتيازات ديگر، در هر مقام و منصبي كه قرار دارند به خاطر خوش خدمتي به باداران خود، حاضر اند تا آنچه از آنان تقاضا مي شود يا آنچه را كه ميدانند يا ميتوانند براي شان انجام دهند.

ملت ما كه طي قرون متمادي از آزمون هاي سخت تاريخي موفق بدر آمده است، اما همين ملت سرافراز در اثر معامله های تني چند از وطنفروشان بزرگترين و بيشترين آسيب را متحمل شده است. در فروپاشي دولت اماني در كنار عوامل ديگر نقش شبكۀ استخباراتي انگليس به خصوص جاسوسان داخلي آن خيلي مهم و زيانبار بوده است.

سر آغاز تجاوز اتحاد شوروي كه با زمينه چيني جواسيس افغان تبار آن آغاز شد، ويراني 80 درصد از روستاها و زيربناهاي كشور، آوارگي حدود 5 مليون و مرگ نزدیک به دو مليون و معلول شدن صدهاهزار از هموطنان  ما را در پي داشت. برعلاوه اين تجاوز بعد از شكست، زمينه ساز مداخله و اشغال كشورهاي همسايه و دول غربي نيز گرديد.

پاكستان كه از مسئلۀ خط ديورند و نزدیکی افغانستان با هندوستان هميشه نگران بوده با آرزوي يك دولت ضعيف و وابسته در افغانستان، بيشترين سرمايه گذاري را براي تضعيف افغانستان انجام داده و تلاش نموده است که كشور ما را به حيث بازار مصرف بنجل هاي پاكستاني و منبع خوب مواد خام خود نگه دارد. بناءً با اتخاذ اين سياست در پرورش عوامل و جواسيس متعدد تا سطح رهبران تنظيم ها و قومندانان آن عمل نموده كه اين پروسه تا اكنون هم ادامه دارد.

ايران هم در اين راستا دست كمي از پاكستان نداشته و اهميت سرمايه گذاري روي عوامل نفوذي و استخباراتي در بين تنظيم ها را خوب درك كرده، تا جاييكه در زمان اشغال شوروي خود در صدد ايجاد گروه هاي نظامي در افغانستان برامد و از اين طريق مانند پاكستان مسبب جنگ هاي خونين تنظیمی و ريختن خون هزاران تن در كشور ما نيز گرديد. دولت ايران با استفاده از اين شيوه توانست بهره برداري اعظمي را در مسايل سياسي، فرهنگي، اقتصادي، سرحدي و استفاده از درياهاي افغانستان بنمايد.

عده اي ازكشورهاي منطقه مانند عربستان سعودي، شيخ نشين هاي حوزه خليج فارس، تركيه، ازبكستان و ديگران نيز با استفاده از عوامل نفوذي خود در افغانستان در ويراني كشور ما نقش زيانباري داشته اند و هر يك به سهم خود در تقويۀ گروه ها و افراد وابستۀ شان پول هاي كلاني را به مصرف رسانيده اند و می رسانند.

دول غربي به خصوص ايالات متحده و انگليس كه از گردانندگان و بازيگران اصلي بازی در سالهاي اخير بوده اند، سرمايه گذاري هاي بزرگي را روي عوامل خود داشته اند. سياست اين كشورها در چنين مسايل خيلي مرموز و چند پهلو بوده كه بعضي اوقات قومندانان ظاهراً در جنگ با نيروي نظامي اين كشورها كه از جواسيس خود شان بوده، افشاء شده و حتی به قتل رسیده اند.

بصورت عموم اين كشورها تلاش مي ورزند تا افراد شان را در حلقه هاي بالايی قدرت نصب نموده و در تصميم گيري هاي اساسي نقش داشته باشند يا حداقل از موضوعات مهم در اسرع وقت آگاهي يابند. ارگ رياست جمهوري، ارگانهاي امنيتي، تقنيني وغيره از جمله اهداف اين كشورها مي باشند.

اما نكتۀ جالب در اينست كه بسياري از اين جواسيس به يكديگر اتهام خيانت مي بندند تا خود را تبرئه كنند و ضرب المثل «ديگ به ديگچه مي گويد رويت سياه است» را بر خود تطبیق می کنند، يا گويا بعضي از اين جاسوسان «شريف» و بعضي ها «ناشريف» ميباشند زیرا جاسوسی برای یک کشور را «خدمت به مردم و وطن» و به کشور دیگر خیانت می دانند. طور مثال: جاسوسی و کار در راستای منافع پاكستان را خیانت می گویند اما کار برای منافع و جاسوسی برای ایران و کشورهای بزرگ امپریالیستی از جمله امریکا، انگلستان، فرانسه، ایتالیا، جاپان وغیره را «خدمت به مردم» وانمود می سازند. جاسوس، جاسوس است، برای این کشور و آن کشور ندارد، خواه پاکستان باشد، ایران، امریکا و یا کشور دیگری. همه بدون استثنا داغ سیاه و شرمناک جاسوسی را بر پیشانی خود حمل می کنند. اين عده بدون آنكه عرق شرم برجبين شان جاري شود و خجل شوند به وابستگي هايشان فخر مي فروشند. در محاسبه و دادگاه ملت جرم همه يكسان و نابخشودني بوده و لكۀ ننگ شان ابديست.